اثربخشی راهبردهای فراشناختی بر علایم بیش فعالی و نقص توجه و پیشرفت تحصیلی

مقدمه: اختلال بیش فعالی ، و نقص توجه یک بیماری عصبی رفتاری است که با  بیقراری بیش از حد، بی توجهی  حواس پرتی وتکانشگری مشخص می شود .این اختلال می تواند در عملکرد تحصیلی کودک و ایجاد یا حفظ تعاملات اجتماعی آنها مشکل ایجاد کند.هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی راهبردهای فراشناختی بر علایم بیش فعالی و نقص توجه و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه درشهر یزد بود. روش:این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل ) بود.که بر روی 48 دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی اجرا شد. شرکت کنندگان به صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(بیش فعال و گروه نقص توجه) و گواه جایگزین شدند. پرسشنامه‌ی تشخیص نشانه های اختلال نقص توجه و بیش فعالی ، مصاحبه بالینی و کارنامه علمی دانش آموزان  در مراحل پیش‌آزمون، و پس آزمون به کار گرفته شد. دانش آموزان گروه آزمایش در 8 جلسه آموزش راهبردهای فراشناختی شرکت کردند.افراد گروه گواه  هیچ گونه مداخله  ای دریافت  نکردند.داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته ها : نتایج با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه کاهش معنی داری در علایم بیش فعالی و نقص توجه و افزایش  معناداری در پیشرفت تحصیلی کسب کرده است (0/05P<). نتیجه گیری: آموزش راهبردهای فراشناختی می تواند به طور معنادار علایم بیش فعالی و نقص توجه را کاهش داده و موجب افزایش پیشرفت تحصیلی  دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه شود.